Το λαγούμι- (La Madriguera)

Από το φεστιβάλ Ισπανόφωνου κινηματογράφου 2017, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, η ταινία «Το λαγούμι» (La Madriguera), του  Kurro González.

Θα μπορούσε να ήταν μια καταπληκτική ταινία. Η ιδέα του εγκλωβισμένου στον χώρο και στον χρόνο πρωταγωνιστή  μετά από ένα τραυματικό γεγονός που σημάδεψε της ζωή του, η αδυναμία του να απομακρυνθεί από το άβατο της οικίας του, η μετεξέλιξη του από ένα εκκεντρικό συγγραφέα σε ένα ψυχοπαθή βασανιστή, είναι στοιχεία ικανά για να δομήσουν ένα κινηματογραφικό χαρακτήρα.

Δεν γίνονται όμως έτσι οι cult ταινίες. Αφελείς διάλογοι, σεναριακά κενά, επιτηδευμένη σκηνοθεσία, άσχετα πλάνα που παρεμβάλλονται μόνο και μόνο γιατί ίσως αρέσουν στον σκηνοθέτη, «πάντρεμα» των κοντινών πλάνων με την ηχητική μπάντα με προβλέψιμο τρόπο για να μεταδοθεί στον θεατή η αίσθηση της αγωνίας και του τρόμου και από πάνω παιδαριώδεις ερμηνείες από τους ηθοποιούς, δεν χρειάζονται πολλά ακόμα για αισθανθεί κάποιος ότι χάνει την ώρα του.

Τι τα ήθελε τα χρωματιστά φίλτρα μπροστά από τον φακό και ιδιαίτερα στην ερωτική σκηνή. Πόθεν προκύπτει; Ξαναλέω, δεν γίνονται έτσι οι cult ταινίες.