Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Ό, τι απομένει-Was bleibt

Ακροβατισμοί επάνω σε τεντωμένο ψυχολογικό σκοινί και «μπεργκμανική» μανιέρα, από τον Hans-Christian Schmid, στην ταινία  του 2012, «Was bleibt» (Ό, τι απομένει), που προβλήθηκε από την Κινηματογραφική Λέσχη Πεύκης, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γκαίτε.
Η Gitte (η εξαιρετική Corinna Harfouch) ανακοινώνει στον σύζυγο της και στους δυο ενήλικους γιους της, ότι με την καθοδήγηση μιας εναλλακτικής θεραπεύτριας, της ομοιοπαθητικής και του βελονισμού, διέκοψε τα φάρμακα που έπαιρνε για πάνω από 30 χρόνια για την αντιμετώπιση μιας μανιακής κατάθλιψης. Η αντίδραση των συγγενών της σε αυτήν πρωτοβουλία, η οποία όπως φαίνεται, πρόκειται –ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουν- να επηρεάσει την ζωή όλων, θα φέρει στην επιφάνεια τις ανισορροπίες, τις πικρίες, τα μυστικά και γενικά όλη την καταπιεσμένη πραγματικότητα και των υπόλοιπων μελών της οικογένειας. Μια υπενθύμιση, ότι οι λεγόμενες «ψυχοπαθολογικές» παρεκτροπές έχουν την ρίζα τους στο κοινωνικό πλαίσιο που είναι ενταγμένο το άτομο. Η «επανάσταση» της Gitte δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο καταλύτης για την αυτογνωσία των υπολοίπων. Η σκηνοθεσία στοχεύει ακριβώς εκεί και αυτό είναι ολοφάνερο, ειδικά στο δεύτερο μισό της ταινίας, όπου με την εξαφάνιση της, ο φακός στρέφεται αποκλειστικά επάνω στις δικές τους παθογένειες. Μέχρι τότε τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα επάνω της, κάνοντας την να αισθάνεται σαν πειραματόζωο και ταυτόχρονα με την δική της «χημική ιδρυματοποίηση»   να επιτυγχάνεται το «ξέπλυμα» των δικών τους ψυχικών φορτίων.

Εσωτερικές συγκρούσεις, συναισθήματα που δεν εκφράζονται με το σώμα, συγκρατημένες ερμηνείες από την πλευρά των ηθοποιών. Κλιμακούμενη ένταση, αγωνία, κάποια στοιχεία θρίλερ- όπως τα πλάνα με την κάμερα στο χέρι να ακολουθεί τον μεγάλο γιο Marko (Lars Eidinger), νύχτα στο δάσος με φορητό φακό, να ψάχνει για την μητέρα του και ταυτόχρονα την επιστροφή στην παιδική του ηλικία- από την πλευρά της σκηνοθεσίας, να υπηρετεί με συνέπεια και φαντασία, χωρίς να πέφτει σε μελοδραματικές παγίδες, το αρκετά «ψαγμένο» σενάριο του Bernd Lange.