Δευτέρα 8 Μαΐου 2017

Μια εβδομάδα και μια μέρα-Shavua ve Yom

Από την εβδομάδα ισραηλινού κινηματογράφου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, η συμπαθητική, καλογυρισμένη και με εξαιρετικές ερμηνείες ταινία του Asaph Polonsky, «Μια εβδομάδα και μια μέρα» (Shavua ve Yom)
Εκτός από μια ηθογραφία για την ζωή στο σύγχρονο Ισραήλ, μια χώρα που προσπαθεί να διατηρήσει τις δυτικές αξίες, όσο αυτό είναι εφικτό κάτω από τις συνθήκες ενός διαρκούς ακήρυκτου πολέμου, ο σκηνοθέτης εστιάζει στο πρόβλημα της διαχείρισης του πένθους, αλλά όχι με την μανιέρα της  «ακαδημαϊκής»- ψυχολογικής προσέγγισης, αντίθετα επιλέγει ένα τρόπο ξεχωριστό, λιγάκι «τρελούτσικο», ίσως προβοκατόρικο έως ενοχλητικό για κάποιους συντηρητικούς θεατές, όμως γεμάτο ευαισθησία, γλυκόπικρο χιούμορ και πάνω απ’ όλα σεβασμό και ανθρωπιά.
Βαρύθυμος και επιθετικός,  αρνητικός προς όλους, ο Eyal Spivak (Shai Avivi) μετά τον θάνατο του γιου του, αγανακτεί με τις κοινωνικές συμβάσεις που θέλουν να του φορτώσουν τον ρόλο του «τεθλιμμένου συγγενή» και αποφασίζει να πλησιάσει το γειτονόπουλο του, τον  Zooler (Tomer Kapon), παλιό φίλο του γιου του με τον οποίο αναπτύσσει μια ιδιόρρυθμη «παλαβή», φιλική σχέση ικανή, όμως να τον βγάλει από το τέλμα της εσωστρέφειας και του μισανθρωπισμού.
Οι θρησκευτικές τελετές, οι προσευχές, οι κοινωνικές μαζώξεις, το Σιβά, το επταήμερο βαρύ πένθος- όπως μας λέει η ταινία- οι ασχολίες με τα «πρακτικά», γραφεία κηδειών, τάφοι κ.λ.π. ανακουφίζουν τον πόνο, η ίδια η κοινωνία, οι φίλοι και οι γνωστοί μαζί με τον χρόνο επανεντάσσουν τον πενθούντα, όμως κάποιοι άνθρωποι ψάχνουν τις δικές τους εναλλακτικές, τολμούν και δοκιμάζουν τον δικό τους δρόμο.

Ο σκηνοθέτης παίζει με τις σιωπές, δεν αφήνει το βαρύ κλίμα να απλωθεί στην ταινία, με πανέξυπνο σενάριο και εμβόλιμα «ανεβαστικά» μουσικά κομμάτια, πετυχαίνει μια αξιοθαύμαστη ισορροπία και δίνει στην φαντασία, ένα ρόλο θεραπευτικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: