Όταν ο πόλεμος ρημάζει τις ζωές των ανθρώπων. Όταν η αξία της ζωής χάνεται, ο αγώνας για την επιβίωση κυριαρχεί και οι σχέσεις δοκιμάζονται μαζί με τις αντοχές των ανθρώπων. Και μέσα σε όλα αυτά η παιδική ματιά, να προσπαθεί μέσα από την αγωνία και τον πόνο, να κατανοήσει τα γεγονότα. Το παιδικό βλέμμα μάρτυρας της αποσύνθεσης, ανήμπορο να κεντράρει με τα άρρωστα μάτια του, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη George Ovashvili, πάνω στην καταστροφή. Τα εργαλεία που χρειάζεται, για να ερμηνεύσει την τραγωδία που έπληξε τον λαό του, θα τα μαζέψει ένα-ένα στον δρόμο της επιστροφής στην γενέθλια γη του, στην άλλη όχθη του ποταμού.
Ένα οδοιπορικό σε μια καταστραμμένη χώρα είναι η ταινία «Η άλλη όχθη». Ο δωδεκάχρονος Tedo (Tedo Bekhauri) ζει με την μητέρα του στην Τυφλίδα της Γεωργίας, πρόσφυγας, μετά τον διωγμό του από την Αμπχαζία. Ο πατέρας του, που ήταν άρρωστος, δεν είχε μπορέσει να ακολουθήσει την οικογένειά του. Αν και Γεωργιανός στην καταγωγή, νοιώθει στο πετσί του την στάμπα του μετανάστη και ωθείται σε μικροπαραβατικές συμπεριφορές. Η νεαρή μητέρα του, μέσα στην απελπισία της, αναζητά την σιγουριά και την προστασία στους νταβατζήδες της περιοχής. Ο Tedo την βλέπει στο κρεβάτι με τον εραστή της και αποφασίζει να γυρίσει πίσω, αναζητώντας τον πατέρα του. Λαθρεπιβάτης σε τραίνο, μαζί με κλέφτες πολυτελών αυτοκινήτων, πάνω σε καρότσι που το σέρνει το άλογο, ακόμα και με τα πόδια, φθάνει στην πόλη του, για να ανακαλύψει, ότι αυτό που άφησε πίσω του δεν υπάρχει πια. Η ερημιά της προσφυγιάς και το μίσος του ντόπιου εθνικισμού των Αμπχάζιων έχουν ενωθεί σε ένα αποτρόπαιο γάμο. Μια ανοιχτή πληγή που αιμορραγεί και από τις δυο πλευρές. Θύτες και θύματα σφιχταγκαλιασμένοι στον ίδιο χορό του θανάτου.
Ο κινηματογραφικός φακός, πότε πάνω στο τρομαγμένο παιδικό πρόσωπο, πότε στα ερειπωμένα σπίτια και στα σαραβαλιασμένα αυτοκίνητα και πότε στις αχανείς στέπες της Καυκάσιας γης, αποτυπώνει τον διάχυτο φόβο, που μετατρέπεται σε οργή. Ο πόλεμος έχει φέρει στην επιφάνεια τα πιο αποκρουστικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Όσοι τολμούν να αντισταθούν είναι καταδικασμένοι. Η ζωή έχει τόση αξία, όση τα λίγα χρήματα, που ζητούν για να δωροδοκηθούν οι Ρώσοι κυανόκρανοι στα σύνορα. Η σκληρή πραγματικότητα δεν ταιριάζει στον σωματικά αδύναμο, στην γυναίκα, στο παιδί, στον άνθρωπο που η ψυχή του είναι γεμάτη αγάπη και συμπόνια. Κάθε κάδρο και μια καινούργια μαχαιριά, αποκαλυπτική της ανθρώπινης ζούγκλας. Πρόκειται για μια ταινία, που παράλληλα με το βασικό της θεματικό μοτίβο, καταπιάνεται με πολλά ζητήματα και χάρις την αυθεντικότητα της, όχι απλώς δεν πλατειάζει, αλλά καταφέρνει να τα αντιμετωπίζει με αξιοθαύμαστη επάρκεια και διεισδυτικότητα.
Αξεπέραστη κινητατογραφική στιγμή, η φυγή του μικρού Tedo από την μητρική εστία. Η σκιά του μικρού του σώματος, να τρέχει πάνω στην κορυφογραμμή, με τα λεπτά του χέρια και πόδια να ακολουθούν τους δικούς τους νόμους, αυτούς που έχουν βιώσει ανθρώπινη παράνοια.
Περισσότερα για την ταινία στο επίσημο site της
Τι κρίμα, σε τέτοιες εποχές οικονομικής δυσπραγίας, η αίθουσα του κινηματογράφου Φιλίπ, με τις ταινίες που προβάλλει το «Νεανικό πλάνο» και με τιμή εισιτηρίου μόνο 2,5 ευρώ, να είναι εντελώς άδεια. Ταινίες επιλεγμένες μια-μια, οι περισσότερες πραγματικά διαμαντάκια, έχουν ανάγκη από την υποστήριξη όλων των κινηματογραφόφιλων. Το πρόγραμμα για την φετινή περίοδο βρίσκεται εδώ. Ας κάνουμε μια προσπάθεια να το διαφημίσουμε.
Εδώ μια τέτοια αξιέπαινη προσπάθεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου