Από το
9ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας
και την Ταινιοθήκη της Έλλαδος
Η Nina ) Julia Kijowska ) ασφυκτιά στον γάμο της. Φαίνεται ότι η σχέση της με τον Wojtek (Andrzej Konopka) πηγαίνει από το κακό
στο χειρότερο. Ίσως ένα παιδί να άλλαζε την κατάσταση, όμως το ζευγάρι δεν
μπορεί να τεκνοποιήσει. Αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν μια γυναίκα ως παρένθετη
μητέρα. Η Nina ερωτεύεται την Magda ( Eliza
Rycembel) την υποψήφια παρένθετη μητέρα.
Ενδιαφέρουσα ιστορία που εστιάζει στην ακινησία των συμβατικών σχέσεων,
στην μοναξιά, και την έλλειψη επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους. Η δυσκολία
προσαρμογής μέσα στα κοινωνικά αποδεκτά πλαίσια λειτουργεί παθολογικά για κάποιους
ανθρώπους. Όταν οι άμυνες δεν επαρκούν έρχεται η κατάθλιψη. Υπάρχει θεραπεία γι’
αυτό, προτείνει η Πολωνή σκηνοθέτης Olga
Chajdas. Ο έρωτας, το καλύτερο αντικαταθλιπτικό. Ένας έρωτας όμως δοτικός, συναρπαστικός,
ολοκληρωτικός που δεν έχει σχέση με το φύλο, την φυλή, την θρησκεία. Η έλξη
μονάχα ανάμεσα σε δυο ανθρώπους. Με τον ίδιο τρόπο που το ζευγάρι υποφέρει από
ανία κάτω από την κοινή τους συζυγική στέγη, με τον ίδιο τρόπο υποφέρουν από
μοναξιά -ενώ φαινομενικά διασκεδάζουν κάτω από τους ήχους της εκκωφαντικής
μουσικής - μέσα στο μπαρ για λεσβίες, οι υποτιθέμενα απελευθερωμένοι θαμώνες.
Ό άνθρωπος Nina ερωτεύεται τον άνθρωπο Magda. Δεν υπάρχει σε αυτό τίποτα άλλο. Η Nina δεν είναι ετεροφυλόφιλη, ούτε ομοφυλόφιλη, ούτε bisexual. Όπως εξομολογείται - στην ωραιότερη ίσως ατάκα
του σεναρίου - η ίδια αισθάνεται Magdasexual.
Πρωτότυπη σκηνοθεσία, στυλιζαρισμένη, φωτογραφία με ζεστά χρώματα (Birth Place Instalation), αριστουργηματικό
σάουντρακ και εκφραστικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς. Κάδρα γεμάτα, ξεχωρίζει
το πλάνο του οργασμού στην χιονισμένη πλατεία, ενώ στο βάθος προχωρεί αργά ο
μουσικός κουβαλώντας την θήκη με το βιολοντσέλο του. Ένα πειστικό καλά δομημένο
σενάριο, που υπηρετείται σωστά μέχρι τέλους. Μια ταινία παιχνιδιάρικη, αισθησιακή όμως ταυτόχρονα political correct, χωρίς να χάνεται σε ψευτοκαθωσπρεπισμούς και ηθικολογίες.
