Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

"Sciuscià"-Λούστρο Παπουτσιών

Δοκιμάζεται η φιλία του Pasquale (Franco Interlenghi) και του Giuseppe (Rinaldo Smodroni) των δυο μικρών παιδιών που είναι εγκλεισμένα στο αναμορφωτήριο, όμως ο πραγματικός πρωταγωνιστής της ταινίας του Vittorio de Sica, "Sciuscià" (Λούστρο Παπουτσιών), είναι η ίδια η μεταπολεμική Ρώμη, αυτό το φάντασμα που κουβαλάει μέσα στην ήττα του, την ξεπεσμένη, μπουκωμένη φασιστική υπερβολή που προηγήθηκε,  και τους γκρεμισμένους ανθρώπους οι οποίοι  προσπαθούν να βρουν τον βηματισμό τους, παλεύοντας  για μια χαραμάδα, που να τους επιτρέπει ονειρευτούν.
Από τα πρώτα πλάνα, με τις σκηνές στον δρόμο, στην αγορά, στα στέκια των μικρών λούστρων, με τους Αμερικανούς στρατιώτες να κατέχουν την πολύτιμη πραμάτεια, σοκολάτες, κουβέρτες,  και στις όχθες του Τίβερη με την εργατική τάξη και τους μικροπαραβάτες, ο θεατής καταλαβαίνει ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με τίποτε φτωχοδιάβολους, του στυλ Όλιβερ Τουίστ.
Το αναμορφωτήριο, μια χωματερή ανθρώπινων κουρελιών, όπου η κοινωνία ξεμπερδεύει με αυτούς που δεν μπορεί να εντάξει, οι δίκες εξπρές, οι άνθρωποι-μικροί και μεγάλοι- που δεν μπορούν να καταλάβουν το ιστορικό παιχνίδι μέσα στο οποίο είναι μπλεγμένοι. Η επιβλητική εσωτερική αυλή της φυλακής, το εντυπωσιακό κτήριο των δικαστηρίων και δίπλα οι ρακένδυτοι πρωταγωνιστές, οι κυνικοί δικηγόροι, οι δικαστές «ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε».
Τα τελευταία εξωτερικά νυχτερινά πλάνα όπου κορυφώνεται το δράμα και οι δυο φίλοι έρχονται αντιμέτωποι με την ίδια τους την μοίρα, μάρτυρες και οι δυο της στρεβλής εξουσιαστικής λογικής που τους περιβάλλει,  δίνουν την εντύπωση ότι είναι γυρισμένα σε στούντιο με την άρτια εικαστική τελειότητα τους.
Γρήγορο μοντάζ, ασπρόμαυρη νεορεαλιστική φωτογραφία, αριστοτεχνική σκηνοθετική καθοδήγηση πλήθους κομπάρσων και ερασιτεχνών ηθοποιών. Μια πολιτική ταινία γεμάτη ένταση, αγωνία και πλήθος λυρικών στοιχείων.

Το βλέμμα και η παρουσία της παιδίσκης  Nannarella (Anna Pedoni) να ακολουθεί πεζή την κλούβα που παίρνει για την φυλακή τον μικρό της φίλο, μπορεί να συγκριθεί μονάχα με την Anna Magnani στο άλλο αριστούργημα του ιταλικού νεορεαλιστικού κινηματογράφου, «Roma città aperta» (Ρώμη, Ανοχύρωτη Πόλη), του RobertoRossellini.





Δεν υπάρχουν σχόλια: