Θα μπορούσε να ήταν η ίδια χώρα, το κλίμα της, τα τοπία δεν έχουν μεγάλη
διαφορά, αν δεν την χώριζε η θάλασσα... και οι άνθρωποι. Αυτό προσπαθεί να μας πει
με τον φακό της η Chus Gutiérrez, στην ταινία του 2008, «Επιστροφή στην Χανσάλα»
“Retorno a Hansala”, μια ακόμα από τις προβολές της Κινηματογραφικής Λέσχης
Πεύκης.
Μια ομάδα νεαρών μαροκινών προσπαθεί να διασχίσει την Μεσόγειο για να
φτάσει παράνομα στην Ισπανία. Τα πτώματα τους βρίσκονται πεταμένα σε μια παραλία . Η
αδελφή ενός από αυτούς, που ήδη εργάζεται νόμιμα στην χώρα, με την βοήθεια του
ιδιοκτήτη ενός γραφείου τελετών προσπαθεί να επαναπατρίσει το πτώμα στην γενέθλια γη, στην Χανσάλα του Μαρόκου.
Η ταινία δεν έχει ιδιαίτερες κινηματογραφικές αρετές, εκτός από το πολύ
ενδιαφέρον θέμα με το οποίο καταπιάνεται και σε κάποια σημεία την, εκπληκτικής
ακρίβειας, φωτογραφία της. Εστιάζει, πάνω στις πολιτισμικές διαφορές ανάμεσα
στους ανθρώπους της Αφρικής και στους «πολιτισμένους» Ευρωπαίους. Το σενάριο
της είναι «μπουκωμένο» και λείπει ο σαφής προσανατολισμός του ύφους.
Αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην ρεαλιστική καταγραφή της πραγματικότητας, το road movie και την φολκλορική αναπαράσταση
της Μαροκινής ενδοχώρας.
Παρά τις σκηνοθετικές της ευκολίες και τις υποτυπώδεις ερμηνείες των
ηθοποιών, τα τραγικά γεγονότα κάνουν την ταινία- δυστυχώς- επίκαιρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου